سازمان یاری کورد و پلاتفرم یارسان: آتش نوروز نمادی برای تحکیم همبستگی دموکراتیک خلق ها برای رسیدن به حیاتی آزاد و مشترک است

آتش نوروز نمادی برای تحکیم همبستگی دموکراتیک خلق ها برای رسیدن به حیاتی آزاد و مشترک است

نسیم بهاری یک بار دیگر در شرایطی بر سرزمین کهنسال ما میوزد و خلق ما آتش نوروز را یک بار دیگر در حالی برمی افروزد که همچون سالیان پیشین زمستان و سرمای فقر و فلاکت و استبداد و تبعیض و ستم و سرکوب زندگی خلق ما و دیگر خلق های این سرزمین را درنوردیده و سوز و یخبندان مرگباری را به حیات اجتماعی ما تحمیل نموده است. سالی دیگر طی شد و چنانکه شاهد بودیم، رژیم سرمایه داری اسلامی در تداوم حیات معطوف به مرگ خود با تشدید هرچه بیشتر تبعیض و نابرابری و تحمیل هرچه شدیدتر اشکال مختلف ستم بر زندگی خلق ها و توده های زحمتکش کوشید تا مجالی برای پیشواز بهار به خلق ها ندهد و به خیال خود جلوی وزیدن بادهای سرماشکن و زمستان کش نوروزی را بگیرد.
سالی که گذشت سرشار از حوادث تلخ و شیرین، و هجمه ها و مقاومت ها بود. در دفتر سال کهنه خاطرۀ تلخی از تفرقه افکنی رژیم ارتجاعی سرمایه داری اسلامی میان مردم کورد در جنوب شرق کوردستان و مشخصاً مردم کورد اهل تسنن و یارسان نقش بست. چنانکه خلق ما مستحضر است، به دنبال تشدید بحران دگرگونی آب و هوایی و وقوع خشکسالی بی سابقه در خاورمیانه، زمینه ای برای وقوع برخی تنش ها بر سر دسترسی به منابع به وجود آمد و در این میان برخی دست های آشکار و پنهان از جانب ارتجاع موقعیت را برای پیشبرد سیاست های ضد مردمی و به وجود آوردن تفرقه و دودستگی تحت نام دین مناسب دیدند. در حوادث تلخ و اسفناکی که به ویژه در تابستان جریان داشت، نظام حاکم یک بار دیگر ستم و سرکوب خود را در حق مردم کورد –از شیعه و یارسان و سنی- نشان داد و با اتخاذ ریاکارانه ترین راهبردهای امنیتی در قبال خلق ما و به ویژه ساکنان منطقۀ دالاهو کوشید تا تصویر دلخواه خود را از روابط اجتماعی در این منطقه به وجود بیاورد. هرچند با هوشمندی دلسوزان و خردمندان که سرمایه های اجتماعی خلق کورد و تنوعات هویتی و مذهبی جامعۀ ما هستند دسیسۀ استعمار ناکام ماند، اما اصرار دست های وابسته به قدرت بر تداوم بخشی به حوادث و شکل دادن به زنجیره ای از تحرکات آشوب طلبانه نشان از عزم راسخ قدرت برای ایجاد بحران در حیات سیاسی و اجتماعی مردم کورد دارد. از این رو آنچه که تمام نیروها و نهادهای سیاسی پیشروی مرتبط با جامعۀ کوردستان می باید در اولویت خود قرار دهند، تأکید هرچه بیشتر بر همبستگی دموکراتیک مردم کورد، پذیرش و بازشناسی متقابل هویت ها و تلاش برای ایجاد فضایی آرام میان تنوعات هویتی درون جامعۀ کورد است که البته تنها با افشای برنامه های مخرب و تفرقه افکنانۀ حاکمیت استعماری تکمیل خواهد شد.
در سالی که گذشت همچنین شاهد بودیم که رژیم سرمایه داری اسلامی سیاست های عمومی کردن فقر و فلاکت را تداوم بخشید و در این مسیر دولت جدید «رئیسی» نیز که در انتخاباتی نامشروع تر از همیشه به قدرت رسیده است، چرخشی تعیین کننده و حیاتی در سیاستگذاری های اقتصادی خود انجام نداد و به لحاظ تبعیت از اصول بنیادی همان مسیر کلی دولت های قبلی را انتخاب کرد. این بار نوبت رئیس دولتِ وابسته به سپاه پاسداران رسیده است که به تبعیت از سیاست دولت های گذشته مسائلی از قبیل تورم افسارگسیخته، بیکاری و معیشت مردم را به مذاکرات برجام گره بزند و از این طریق بر ناکارآمدی و فساد سیستماتیک رژیم سرپوش بگذارد. از سوی مقابل نیز شاهد بوده ایم که جنبش های مردمی منفعل نشده و در شرایطی که رژیم تلاش کرد تا از حربۀ کرونا برای کنترل بحران و در تنگنا قرار دادن جامعه استفاده کند، مقاومت گروه های مردمی بار دیگر از سر گرفته شده است. این وضعیت جامعۀ کوردهای جنوب شرق کوردستان را نیز همچون سالیان پیش به عرصۀ فشار از جانب قدرتمندان و مقاومت فرودستان تبدیل کرد. پس از دو سال توأم با بحران که از قیام خلق های ایران در آبان 1398 گذشت، در سال کهنه شاهد بودیم که گروه های مختلف صنفی همچون معلمان، بازنشستگان و کارگران در سراسر روژهلات کوردستان همپای دیگر مناطق جغرافیای ایران نفس تازه ای به مقاومت مردمی دمیده و با تسخیر خیابان ها به صورت پیگیر و پیوسته در برابر حملات اقتصادی و سیاسی به زندگی زحمتکشان جامعه به ایستادگی پرداختند. در این موج اعتراضی که خود را به صورت تجمعات صنفی مسالمت آمیز نشان داد زنان نقش مهمی در پیشاهنگی مبارزات داشتند و علاوه بر آن جامعۀ جنوب شرق کوردستان نیز پویایی خود را یک بار دیگر به منصۀ ظهور گذاشت.
در سالی که گذشت جهان شاهد فجایعی همچون تدام جنگ و درگیری های مرگبار در غزه، یمن، سوریه، لیبی، ساحل آفریقا و میانمار، تبانی قدرت های منطقه ای و جهانی برای بازگرداندن بنیادگرایان طالبان بر اریکۀ قدرت در افغانستان، میدان دادن بیشتر ناتو به رژیم فاشیست تورکیه برای نفوذ بیشتر در آسیای میانه و قفقاز، و جنگ ابرقدرت ها در اوکراین بود. در این میان اگرچه رژیم فاشیستی تورکیه در حملات اشغالگرانه اش به باشور و روژاوای کوردستان شکست های سنگینی متحمل شد و نتوانست نقشۀ ضد بشری خود برای حملۀ مجدد به روژاوای کوردستان را نیز عملی کند، اما هم به صورت مستقیم و هم از طریق خط خیانت حملات خود را به ویژه به مناطق آزاد میدیا و قندیل سرفراز، شنگال و روژاوا تداوم بخشید. با توجه به این وضعیت کوردستان نیز در سال کهنه یکی از جبهه های جنگ در جهان باقی ماند و خلق کورد به آسیب هایی جدی دچار شد. توجه به موقعیت کوردستان در میانۀ جنگ افروزی های قدرت های جهانی این ضرورت را هرچه بیشتر نشان میدهد که جنبش جهانی ضدجنگ و فاشیسم که پرچم آن در خاورمیانه همواره در دست کوردها -همچون ساکنان بومی مستعمره ای بین المللی- قرار داشته می باید تقویت شده و پرقدرت تر از همیشه صدای مبارزۀ کوردها با فاشیسم و جنگسالاری را به گوش مردم جهان برساند.
این پیام به ویژه در روزهایی که همواره برای خلق ما یادآور حملات شیمیایی سبعانۀ رژیم فاشیستی بعث به حلبچۀ شهید و نودشۀ داغدار و نیز حملات فاشیسم ملی-مذهبی تورکیه به عفرین اشغالی است، خود را در برافروختن آتش زندگی در نوروز خلق کورد معنا میکند. خلق ما همچون موجودیتی تحت استعمار پیام صلح و آزادیخواهی و برابری طلبی خود را با برافروخته نگاه داشتن آتش مقاومت نوروز به مردم جهان رسانده است. فرزندانی همچون «مظلوم»، «روناهی» و «بریوان» با نثار جان خود ارادۀ خلق ما را برای رسیدن به آزادی، برابری و صلح به مردم جهان اثبات کرده اند و بر این اساس معنای شعله های آتش نوروز ظهور ارادۀ آزاد خلق است و روشنایی این آتش نوریست که شهدا از اعماق تاریخ بر مقاومت روزگار ما می تابانند.
همین معنای انقلابی است که سبب شده تا دشمنان خلق از هیچ کوششی برای خاموش کردن و یا تحریف معنای آتش نوروز فروگذار نکنند و چنانچه در روزهای اخیر شاهد بوده ایم در پیروی از فاشیست های تورکیه در صدد ایجاد ممنوعیت و محدودیت برای نوروز برآمده و تلاش کرده اند تا قالب های استعماری خود را بر جامعه تحمیل کرده و یا از طریق روش های مختلف همچون دولتی کردن نوروز و یا چیره گرداندن مناسبات سرمایه دارانه جلوی بلند شدن صدای راستین مردم را گرفته و معنایی دروغین به این کنش مردمی ببخشند. با این وجود تجربۀ مقاومت خلق ها در تاریخ خاورمیانه و از آن جمله خلق کورد نشان داده که خاکستر ایدئولوژی قدرت های ضدمردمی هرگز نتوانسته آتش انقلاب مردم و «اتحاد، آزادی و حیات مشترک» را در زیر خود مدفون کند و این آتش هربار بلندتر و پرلهیب تر از قبل زبانه کشیده و با از میان بردن سرمای فقر و استبداد و سرکوب بهار دیگری را نوید داده است.
ما همچون سازمان یاری کورد و پلاتفرم یارسان در پایان سال کهنه و در آستانۀ بهاری نو بار دیگر بر عزم خود برای تداوم بخشی به راه شهیدان تأکید میکنیم و خلق یارسان را در سراسر جغرافیای خاورمیانه به ویژه در ایران و عراق به آشنایی هرچه بیشتر با آرمان شهیدان و گام نهادن در مسیر مبارزه دعوت میکنیم. ما نوروز را همچون نمادی از «اتحاد، آزادی و حیات مشترک» به خلق های سراسر خاورمیانه، خلق های ایران و کوردستان و به ویژه به خلق یارسان -از مازندران تا کرماشان و از دلفان تا آذربایجان و از تهران و قزوین تا همدان و کرکوک- تبریک میگوییم. همچنین سال نو را به تمامی کارگران، کشاورزان و زنان زحمتکش، زندانیان سیاسی و تمام کوشندگان راه آزادی، برابری و صلح تبریک میگوییم و وزیدن بادهای بهاری و برافروخته شدن آتش نوروز را فرصتی نمادین برای تحکیم همبستگی دموکراتیک برای رسیدن به حیاتی آزاد و مشترک میدانیم که چنانچه تاریخ اثبات کرده است، جز با مبارزه و فداکاری به دست نمی آید.
سازمان یاری کورد
پلاتفرم یارسان
29 اسفند 1400